Szacuje się, że w ciągu ostatnich sześciu lat w ponad 70 krajach na całym świecie przyjęto prawo, które ogranicza swobodę działania organizacjom społeczeństwa obywatelskiego. Oznacza to, że po 70 latach od czasu przyjęcia Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka, prawie połowa z państw, które przyjęły Deklarację, w dalszym ciągu nie gwarantuje w pełni prawa do stowarzyszania się, wolności zgromadzeń i swobody wypowiedzi. Przyjęte restrykcyjne prawa ograniczają organizacjom społecznym możliwość pozyskiwania środków na swoje działania, stygmatyzują działaczy społeczeństwa obywatelskiego nazywając ich „zagranicznymi agentami”, czy w skrajnych przypadkach zakazują pewnych form stowarzyszania się.
Przedstawiciele organizacji pozarządowych z USA, Europy i Azji przedstawią swoje doświadczenia w zakresie tego, jak kurczenie się przestrzeni dostępnej społeczeństwu obywatelskiemu wpływa na ich działania i jakie stosują metody i środki, by odpowiedzieć na te wyzwania.
Wydarzenie organizowane przez Helsińską Fundację Praw Człowieka i Open Society Justice Initiative w ramach 18. Międzynarodowego Festiwalu Filmowego WATCH DOCS. Prawa Człowieka w Filmie. Debata inicjuje działanie programu członkowskiego Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka - Inicjatywy Helsińskiej.
Debata odbędzie się w języku angielskim. Organizatorzy zapewniają tłumaczenie na język polski.
Prosimy o rejestrację na wydarzenie pod linkiem: https://goo.gl/forms/9uVGUj83eIvVFv2a2
Moderatorka: Małgorzata Szuleka, Helsińska Fundacja Praw Człowieka
Paneliści:
Sandra Coliver jest ekspertką w zakresie wolności zgromadzeń, stowarzyszania się, informacji oraz słowa. Razem ze swoim zespołem działa na rzecz kształtowania u prawników oraz aktywistów zdolności do przeciwstawiania się ograniczeniom przestrzeni obywatelskiej poprzez obronę i wzmacnianie prawa do protestu, swobodnego zrzeszania się, pozyskiwania funduszy i ujawniania informacji o publicznym znaczeniu. W przeszłości pracowała jako dyrektor Center for Justice and Accountability – mieszczącej się w San Francisco organizacji, która pomaga ofiarom tortur w pociąganiu do odpowiedzialności prawnej ich sprawców. Jako wysłanniczka ONZ oraz International Crisis Group przez trzy lata działała w Bośni (tuż po ludobójstwie, które się tam dokonało). W latach 1990-1996 kierowała programem prawnym w Article 19, zajmując się m.in. mową nienawiści, bezpieczeństwem narodowym, wolnością słowa oraz dostępem do informacji. W ramach prywatnej praktyki występowała jako obrońca w procesach sądowych, a także wykładała w szkołach prawniczych Uniwersytetu Amerykańskiego oraz Uniwersytetu Kalifornijskiego w Berkeley.
Susan N. Herman, prezeska American Civil Liberties Union (ACLU). Wcześniej zasiadała w zarządzie ACLU, była również członkinią komitetu wykonawczego i pracowała jako główna prawniczka. Susan N. Herman jest wykładowczynią prawa konstytucyjnego i procedury karnej w Brooklyn Law School, gdzie prowadzi także seminaria poświęcone prawu i literaturze, terroryzmowi oraz wolnościom obywatelskim.
Jej publikacje, poświęcone tematyce konstytucyjnej i postępowania karnego, ukazywały się w prawniczych przeglądach, książkach i czasopismach naukowych oraz on-line. Herman zabierała głos jako komentatorka w sprawach dotyczących prawa konstytucyjnego w programach radiowych i telewizyjnych (PBS, CSPAN, NBC, MSNBC, odcinki „Today in New York Show”), a także w prasie (m.in. TIME, The Huffington Post, The New York Times). Jako prawniczka występowała też w licznych postępowaniach przed Sądem Najwyższym USA, gdzie w imieniu ACLU wnosiła opinie przyjaciela sądu (amicus curiae) – ostatnio w sprawie Riley przeciwko Kalifornii (2014 r.), w której Sąd Najwyższy uznał jej argument, że niedopuszczalne jest przeglądanie treści telefonu komórkowego osoby zatrzymanej bez nakazu przeszukania.
Paweł Kasprzak działał w opozycji antykomunistycznej – był m.in. współzałożycielem Niezależnego Stowarzyszenia Studentów, współtwórcą Solidarności Polsko-Czesko-Słowackiej, działaczem NSZZ Solidarność oraz ruchu Wolności i Pokój, a także uczestnikiem Pomarańczowej Alternatywy. Jest operatorem i montażystą filmowym, a także publicystą, producentem i autorem programów telewizyjnych.
Ewa Kulik - Od 2000 roku w Fundacji im. Stefana Batorego odpowiada za informację i rozwój, a także kontakty zewnętrzne. Od 2010 jest dyrektorką Fundacji. Ewa Kulik od wielu lat jest zaangażowana w działania na rzecz poprawy warunków funkcjonowania organizacji pozarządowych, rozwoju filantropii i aktywności obywatelskiej w Polsce i w Europie. W latach 2014-2017 przewodnicząca Europejskiego Centrum Fundacji (EFC) w Brukseli, zrzeszającego ponad 200 największych fundacji europejskich, członkini Komitetu Prawnego EFC, ekspertka międzynarodowego zespołu przygotowującego studium wykonalności Europejskiego Statutu Fundacji na zlecenie Komisji Europejskiej. Inicjatorka utworzonego przez grupę fundacji międzynarodowych Funduszu Civitates na Rzecz Solidarności i Demokracji w Europie. Laureatka nagrody Polculu i Ministra Edukacji za działalność społeczną w okresie solidarnościowego podziemia, laureatka nagrody Ministra Kultury za działalność na rzecz upowszechnienia idei wolności słowa. Odznaczona Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski za działalność w opozycji demokratycznej w latach 70-tych. Wyróżniona w 2014 roku przez kapitułę Nagrody im. Andrzeja Bączkowskiego za zasługi na rzecz wolnej Polski oraz działalność na rzecz dobra wspólnego w wolnej Polsce.
Andrew Stroehlein - działając z Brukseli, nadzoruje on zasięg i strategię mediów na terenie Europy, Azji Środkowej oraz Afryki Zachodniej, a także doradza w zakresie działalności rzeczniczej za pośrednictwem mediów społecznościowych w całej organizacji. W latach 2003-2013, jako dyrektor ds. komunikacji w International Crisis Group, zajmował się zagadnieniami pokoju i bezpieczeństwa na świecie, ze szczególnym uwzględnieniem wykorzystania zasięgu mediów w ramach wspólnych działań mających na celu zapobieganie i rozwiązywanie śmiertelnych konfliktów. W trakcie pracy na tym stanowisku, jak również w Institute for War and Peace Reporting (IWPR) oraz jako dziennikarz, publikował artykuły na temat gwałtownych konfliktów, sytuacji po konflikcie, reżimów autorytarnych i przemian następujących po ich upadku, a także roli mediów w każdym z tych obszarów. Andrew Stroehlein był korespondentem m.in. w Środkowej i Wschodniej Europie, na Bałkanach, na Kaukazie, w Azji Środkowej, Afganistanie, Kenii, Nigerii, Kolumbii i Indonezji, a jego komentarze publikowane były przez najbardziej znaczące tytuły prasowe z Europy, Ameryki Północnej, Azji i Afryki.
David Vig jest dyrektorem węgierskiej Amnesty International. Koncentruje się na kwestiach związanych z praworządnością, w szczególności broniąc niezależności sądownictwa i innych instytucji oraz społeczeństwa obywatelskiego. Do niedawna David kierował programem sprawiedliwości i praworządności w węgierskim Komitecie Helsińskim, gdzie zajmował się zapobieganiem torturom, prawem do rzetelnego procesu, zwalczaniem nadmiernego stosowania kary pozbawienia wolności oraz erozją rządów prawa. Przed dołączeniem do Komitetu Helsińskiego pracował jako badacz w Narodowym Instytucie Kryminologii, programie praw człowieka Open Society Foundation oraz w zarządzie Budapest Pride. Obecnie, jako adiunkt na wydziale prawa Uniwersytetu Budapesztańskiego, wykłada kryminologię, penologię oraz prawo karne wykonawcze.
